در فرمان تقریباً تمام وسایل نقلیه چرخدار عناصری وجود دارد که نیرو را از مکانیسم فرمان به چرخ ها - میله های فرمان منتقل می کند.همه چیز در مورد میله های فرمان، انواع موجود، طراحی و کاربرد آنها و همچنین در مورد انتخاب صحیح و تعویض این قطعات - در مقاله پیشنهادی بخوانید.
فرمان چیست؟
میله فرمان - عنصری از درایو مکانیزم فرمان وسایل نقلیه چرخدار (به استثنای تراکتورها و سایر تجهیزات با قاب شکستن).یک قسمت میله ای شکل با یک مفصل توپ (لولا) که انتقال نیرو را از مکانیسم فرمان به اهرم های مشت چرخان و سایر اجزای درایو فرمان فراهم می کند.
فرمان خودروهای چرخدار به دو بخش اصلی تقسیم می شود: مکانیزم فرمان و محرک آن.مکانیزم فرمان توسط فرمان کنترل می شود، با کمک آن نیرویی برای منحرف کردن چرخ های فرمان ایجاد می شود.این نیرو به وسیله یک درایو که سیستمی از میله ها و اهرم هایی است که توسط لولا به هم متصل شده اند به چرخ ها منتقل می شود.یکی از قسمت های اصلی درایو در محل، طراحی و هدف میله های فرمان متفاوت است.
چندین عملکرد به میله های فرمان اختصاص داده شده است:
● انتقال نیرو از مکانیزم فرمان به اجزای مربوط به درایو و مستقیماً به اهرم های مشت چرخان.
● نگه داشتن زاویه چرخش انتخاب شده چرخ ها هنگام انجام مانورها.
● تنظیم زاویه چرخش چرخ های فرمان بسته به موقعیت فرمان و به طور کلی سایر تنظیمات دنده فرمان.
میله‌های فرمان وظیفه انتقال نیرو از مکانیزم فرمان به چرخ‌های فرمان را حل می‌کنند، بنابراین در صورت خرابی، این قطعات باید در اسرع وقت تعویض شوند.اما برای انتخاب صحیح میله جدید، شناخت انواع، طراحی و ویژگی های موجود این قطعات ضروری است.
انواع و کاربرد میله های فرمان
انواع و نمودارهای فرمان ذوزنقه ای
میله های فرمان را می توان از نظر هدف، کاربرد و برخی ویژگی های طراحی به چند نوع تقسیم کرد.
با توجه به کاربرد رانش ها، دو نوع وجود دارد:
● برای سیستم های فرمان مبتنی بر کرم و سایر مکانیسم های فرمان و با درایو ذوزنقه ای فرمان.
● برای سیستم های فرمان مبتنی بر قفسه های فرمان با چرخ دنده مستقیم.
در سیستم های نوع اول (با ذوزنقه های فرمان) بسته به نوع سیستم تعلیق محور کنترل شده و طرح ذوزنقه فرمان از دو یا سه میله استفاده می شود:
● روی محور با سیستم تعلیق وابسته: دو میله - یکی طولی که از دوپایه فرمان می آید و دیگری عرضی که به اهرم های مشت های چرخان چرخ ها متصل است.
● روی محور با سیستم تعلیق مستقل: سه میله - یک وسط طولی (مرکزی)، متصل به دو پایه مکانیزم فرمان، و دو سمت طولی، متصل به وسط و به اهرم‌های بادامک‌های چرخان چرخ‌ها.
همچنین انواع ذوزنقه های روی محور با سیستم تعلیق مستقل با دو میله جانبی متصل به دوپایه فرمان در نقطه مرکزی وجود دارد.با این حال، درایو این طرح بیشتر در فرمان بر اساس قفسه های فرمان استفاده می شود که در زیر توضیح داده شده است.
لازم به ذکر است که در ذوزنقه های فرمان برای محور با سیستم تعلیق مستقل، در واقع از یک میله فرمان استفاده می شود که به سه قسمت تقسیم می شود - به آن رانش کالبد شکافی می گویند.استفاده از دنده فرمان جدا شده از انحراف خود به خود چرخ های فرمان در هنگام رانندگی در جاده های ناهموار به دلیل دامنه های مختلف نوسان چرخ های راست و چپ جلوگیری می کند.ذوزنقه خود را می توان در جلو و پشت محور چرخ ها قرار داد ، در حالت اول به آن جلو می گویند ، در حالت دوم - عقب (بنابراین فکر نکنید که "ذوزنقه فرمان عقب" درایو فرمان واقع شده است. در محور عقب ماشین).
در سیستم های فرمان مبتنی بر قفسه فرمان، فقط از دو میله استفاده می شود - عرضی راست و چپ به ترتیب برای درایو چرخ راست و چپ.در واقع، این یک ذوزنقه فرمان با یک رانش طولی جدا شده است که دارای یک لولا در نقطه میانی است - این راه حل طراحی فرمان را بسیار ساده می کند و قابلیت اطمینان آن را افزایش می دهد.میله های این مکانیسم همیشه دارای طراحی کامپوزیت هستند، قسمت های بیرونی آنها معمولاً نوک فرمان نامیده می شود.
میله های فرمان را می توان با توجه به امکان تغییر طول به دو گروه تقسیم کرد:
● غیر قابل تنظیم - میله های یک تکه که طول مشخصی دارند، در درایوهای با میله های قابل تنظیم دیگر یا سایر قطعات استفاده می شود.
● قابل تنظیم - میله های کامپوزیت، که به دلیل قطعات خاص، می توانند طول خود را در محدوده خاصی تغییر دهند تا چرخ دنده فرمان را تنظیم کنند.
در نهایت، کشش را می توان با توجه به کاربرد به گروه های زیادی تقسیم کرد - برای اتومبیل ها و کامیون ها، برای وسایل نقلیه با و بدون فرمان برقی و غیره.
طراحی میله فرمان
ساده ترین طرح دارای میله های غیر قابل تنظیم است - اساس آنها یک میله توخالی یا تمام فلزی با مشخصات خاص است (مطابق با ویژگی های طراحی ماشین می تواند مستقیم یا منحنی باشد) که در یک یا هر دو انتهای آن توپ وجود دارد. مفاصللولا - غیر قابل جدا شدن، شامل بدنه ای با انگشت توپی است که در داخل آن با نخی برای مهره تاج و یک سوراخ عرضی برای پین قرار دارد.لولا را می توان با یک بساک لاستیکی برای محافظت در برابر آلودگی و آب بست.در رانش عرضی، محورهای انگشتان مفاصل توپ در یک صفحه مرتب شده اند یا با زاویه کوچکی منحرف می شوند.در رانش طولی، محورهای انگشتان لولا معمولاً بر یکدیگر عمود هستند.
طراحی تا حدودی پیچیده تر دارای میله های عرضی غیر قابل تنظیم است.در چنین رانشی، عناصر اضافی ممکن است ارائه شوند:
● در میله ها برای محورها با تعلیق وابسته - یک سوراخ یا لولا برای اتصال با دوپایه فرمان.
● در میله های محورهای با تعلیق مستقل - دو سوراخ یا لولا به طور متقارن برای اتصال به میله های جانبی.
● در میله های اتومبیل با فرمان هیدرواستاتیک (GORU) - یک براکت یا سوراخ برای اتصال به میله سیلندر هیدرولیک OF THE GORU.
با این حال، در بسیاری از خودروها، ذوزنقه هایی با اهرم آونگ به طور گسترده ای استفاده می شود - در چنین سیستم هایی، رانش جانبی متوسط روی نوک آن دارای سوراخ هایی برای نصب اهرم آونگ و دوپایه فرمان است.
میله های فرمان قابل تنظیم از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: خود میله و نوک فرمان متصل به آن.نوک می تواند موقعیت خود را نسبت به رانش به روشی تغییر دهد که به شما امکان می دهد طول کلی قطعه را تنظیم کنید.با توجه به روش تنظیم رانش، می توان آن را به دو نوع تقسیم کرد:
طراحی میله فرمان قابل تنظیم با گیره های سفت کننده
● تنظیم موضوع با قفل کردن با مهره قفل.
● تنظیم به روش نخ یا تلسکوپی با تثبیت با گیره سفت کننده.
در حالت اول، نوک دارای رزوه ای است که در انتهای میله به رزوه پاسخ پیچ می شود و یا برعکس، و تثبیت ناشی از میل لنگ توسط یک مهره قفل روی همان نخ انجام می شود.در حالت دوم، نوک را می توان به میله پیچ کرد یا به سادگی در آن قرار داد و تثبیت میل لنگ توسط یک گیره سفت بر روی سطح بیرونی میله انجام می شود.گیره سفت کننده را می توان تنها با یک پیچ با مهره باریک و سفت کرد و یا با سفت شدن دو پیچ پهن کرد.
همه میله های فرمان دارای یک اتصال لولایی با یکدیگر و با سایر قسمت های سیستم فرمان هستند - این کارکرد طبیعی سیستم را در هنگام تغییر شکل هایی که در حین حرکت وسیله نقلیه رخ می دهد تضمین می کند.پین های توپ به عنوان محور لولاها عمل می کنند، آنها در سوراخ های قطعات جفت گیری با مهره های تاج ثابت با پین ها ثابت می شوند.
میله ها از فولاد با درجه های مختلف ساخته شده اند، آنها می توانند یک پوشش محافظ به شکل رنگ معمولی یا پوشش گالوانیکی با فلزات مختلف - روی، کروم و غیره داشته باشند.
نحوه انتخاب و تعویض میله فرمان
میله های فرمان در حین کار ماشین تحت بارهای قابل توجهی قرار می گیرند، بنابراین به سرعت غیر قابل استفاده می شوند.بیشتر اوقات ، مشکلاتی در اتصالات توپ رخ می دهد ، همچنین میله ها در معرض تغییر شکل و ظاهر شدن ترک ها با تخریب بعدی قطعه قرار می گیرند.عملکرد نادرست میله ها را می توان با واکنش و ضرب و شتم فرمان یا برعکس فرمان بیش از حد سفت، ضربه های مختلف در حین رانندگی و همچنین از دست دادن ثبات جهت ماشین نشان داد (این باعث دور شدن می شود. ).هنگامی که این علائم ظاهر می شود، فرمان باید تشخیص داده شود و در صورت مشاهده مشکل در میله ها، باید آنها را تعویض کرد.
برای جایگزینی، باید آن دسته میله های فرمان و نوک هایی را انتخاب کنید که قبلاً روی خودرو نصب شده اند - فقط به این ترتیب تضمین می شود که فرمان به درستی کار کند.اگر مشکل فقط در یک میله یا نوک جانبی رخ داده است، بهتر است این قطعات را به صورت جفت تعویض کنید، در غیر این صورت احتمال خرابی کشش در چرخ دوم بسیار زیاد است.
تعویض میله ها باید طبق دستورالعمل تعمیر و نگهداری خودرو انجام شود.معمولاً این عملیات به بلند کردن ماشین روی جک، از بین بردن میله های قدیمی (که بهتر است از کشنده مخصوص استفاده کنید) و نصب میله های جدید خلاصه می شود.پس از تعمیر، توصیه می شود که همگرایی کمبر را تنظیم کنید.کشش جدید در برخی از خودروها (مخصوصا کامیون ها) باید به صورت دوره ای روغن کاری شوند، اما معمولاً این قطعات در طول عمر مفید نیازی به تعمیر و نگهداری ندارند.
با انتخاب صحیح و تعویض میله های فرمان، کنترل خودرو در تمامی حالت های رانندگی قابل اعتماد و مطمئن خواهد بود.
زمان ارسال: مه-06-2023